İNSANA DAİR

      
     Şehirleri öne çıkaran özellikleri, tanıtımına vesile olan zenginlikleri vardır. En büyük zenginlikse insandır vesselam… Demiştik.
      İnsan en büyük zenginliktir.
      Gönlüyle/kalbiyle, beyniyle, eserleriyle en büyük zenginliktir.
      Eşrefi mahlûkat olarak yaradılış özellikleriyle en büyük zenginliktir.
      Fıtratı mucibince Rabbine kulluğuyla en büyük zenginliktir.
      Bütün bunlar insanı kâmil denilen ve insani özellikleriyle tebarüz eden bir şahsiyetin/kişiliğin zenginliğidir. Günümüzdeki ifadesiyle donanımlı, erdemli, ahlaklı insanları olan, böyle bir tercihle nesillerini yetiştiren ülkelerin en büyük zenginliği insanlarıdır.
      Yetişmiş kadrolar, donanımlı şahsiyetler geleceği kurar, milletinin/ülkesinin geleceğine yön verirler. Ülkesinin gözbebeği ve gururu olan insanlar göğsümüzü kabartan şahsiyetlerdir. İlimde, sanat ve edebiyatta, sporda, sanayide, ticarette öncü olan, öne çıkan, uluslar arası yarışta milletinin temsilcisi olan yüce ruhlular yarına da kalan insanlarımızdır. Çoğunu tanımayız. Mütevazı kişiliğiyle, reklamsız hizmetleriyle, vatan millet uğruna akıttıkları terleriyle ve hatta verdikleri canlarıyla ebedi yaşamayı seçerken, hizmetleri/eserleri çağları aşar gelir. Tanımak, minnet duymak, adını yüceltmek de bize kalır.
     Konuyu Yalvaç ölçeğinde ele alarak kültürel anlamda Yalvaç’ı öne çıkaran, adının duyulmasına, tanınmasına vesile olan insan unsuruna bir göz atmalı derim ben. Nice tanımadığımız, adını pek çoğumuzun bilmediği ilim, kültür, sanat, maneviyat adamlarımızı tanımaya niyetlensek derim ben. Sanatçı, siyasetçi, iş adamı, sanayici, eğitim ve kültür insanı ne kadar tanınmışımız vardır diye araştırsak derim ben. Marka değeri olan, adı Yalvaçla birlikte anılan ama varlığından bile haberimiz olmayan değerlerimize bir baksak derim ben. Bu şiirle gönül dünyamızdan bakabiliriz.

HUYU GÜLDÜR ÖZÜ TOPRAK

Bizim ilde güller açmış,
Burcu burcu kokar şimdi.
Hasret güvercinim uçmuş,
Gözüm yola bakar şimdi.

Davet eden nazlı yardır,
Paha biçilmez diyardır,
Sultan Dağı hala kardır,
Kuru ayaz yakar şimdi.

Kara kışı kara döner,
Gül yüzlü bir yâra döner,
Bembeyaz bir umut iner
Gönüllere akar şimdi.

Gül kokar yurdu yöresi,
Merkez bilir yer küresi,
Kavidir Yalvaç töresi,
Halıya gül döker şimdi.

Tarih kokar dört bir yanı,
Kökü Selçuklu zamanı,
Töreye vurgun insanı,
Hıdırlığa çıkar şimdi.

Gonca gonca, başak başak,
Huyu güldür, özü toprak,
Sevdasıdır vatan, bayrak,
Çilesini çeker şimdi.

Dünya türlü tuzak kursa,
Hiç kapılmaz kine, hırsa,
Birde ayranı kabarsa,
Şimşek olup çakar şimdi.

Gönlüm hasretiyle yaman
Gözümde tüter gülistan,
Çınaraltı kadim mekân,
Dostlar çaya çöker şimdi.

Mahmut TOPOBAŞLI

RAMAZAN BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN…